پترولوژی و ژئوشیمی گابروهای افیولیت ملانژ بافت، جنوب غرب کرمان

افیولیت - ملانژ بافت، بخشی از کمربند افیولیت - ملانژ ایران مرکزی است که از شمال با مجموعه ماگمایی ارومیه دختر و از جنوب به زون دگرگونی سنندج - سیرجان همجوار است. این مجموعه افیولیتی در زمان کرتاسه پسین و در نتیجه بسته شدن حوضه اقیانوسی نائین - بافت جایگزاری شده است. گابروها به عنوان یکی از سازنده های اصلی این مجموعه، به صورت توده های نفوذی بزرگی رخ می دهند و ساخت ایزوتروپ تا ندرتا لایه­ای و بافت هیپ ایدیومورفیک گرانولار تا پگماتیتی نشان می دهند. ضریب رنگینی آن­ها از ملانوکراتیک تا به میزان کمتر مزوکراتیک و لوکوکراتیک تغییر می کند. مطالعات ژئوشیمیایی مبین آن است که گابروها تولئیتی تا کالکوآلکالن، با طبیعت فقیر از تیتانیوم و شبیه به مورب عادی هستند. الگوی عناصر نادر خاکی نرمالیز شده نسبت به کندریت گابروها روندی تقریبا مسطح همراه با غنی شدگی اندک عناصر lree در قیاس با hree را نشان می دهد که حاکی از منشا مشابه این سنگ­ها می باشد. به نظر می رسد که این گابروها از یک منبع گوشته­ای دیرگداز تهی شده در یک زون فرورانش تشکیل شده باشند.